Günümüzde de hızlı gelişimini sürdüren bilgisayar teknolojileri 1960’lı yıllarda veri depolama kapasitesinin artmaya başlamasıyla Amerika’da bir sistem gelişmesine sebep olmuştur. Bu geliştirme Malzeme İhtiyaç Planlaması – Material Resources (MİP-MRP) Planning olarak bilinen bir sistemdir. İlk çalışmalarda sadece üretilecek olan mamulün ürün ağacında yer alan malzemelerin zaman ekseni üzerinde planlaması ve bu plana göre malzeme tedarikinin terminlenmesi şeklinde yapılmıştır (Miller ve Sparague, 1975: 83). 1970’lere gelindiğinde ise işletmelerin sistemlerden beklentileri artmış ve MRP sistemleri ihtiyaçları karşılamakta yetersiz hale gelmeye başlamıştır. 1970’lerin sonuna doğru ise MRP sistemlerine eklemeler ve geliştirmeler yapılarak MRP II sistemleri geliştirilmiştir. Bu sistemler Üretim Kaynakları Planlaması olarak bilinmektedir. MRP II sistemlerinde MRP sistemlerine satış planlaması, kapasite yönetimi ve çizelgeleme işlevleri eklenmiştir.
Her geçen gün hızlı bir şekilde değişen iş dünyasında ihtiyaçlar sürekli artmakta ve sistemlerin verimliliğine olan gereksinim daha da yükselmektedir. 1990’lara yaklaşıldığında eski sistemlere yapılan ekleme ve geliştirmeler de artan işletme ihtiyaçlarına cevap veremez hale gelmiş; finans, insan kaynakları, dağıtım gibi bir çok işletme fonksiyonunun da dahil olduğu sistemlere ihtiyaç duyulmaya başlamıştır. Değişen pazar şartları ve teknolojiler finans, satış, dağıtım ve insan kaynakları işlevlerinin de dâhil olduğu entegre sistemlere olan gerekliliği artırmıştır.
Ürün geliştirme safhasının teknik işlevleri ile üretim sürecini bütünleştiren Bilgisayarla Bütünleşik Üretim (Computer Integrated Manufacturing, CIM) sistemleri ile işletmelerin ürün dağıtımlarını planlamalarını ve yönetmelerini sağlayan Dağıtım Kaynakları Planlama (Distribution Resource Planning, DRP) sistemlerinin geliştirilmesi Kurumsal Kaynak Planlaması (ERP) yazılımlarını gündeme getirmiştir (Chen, 2001: 376). ERP sisteminin tarihsel gelişimi yukarıda açıklandığı gibi Şekil 1’de gösterilmiştir.
